"Dwór Mgieł i Furii" (tom II) - Sarah J. Maas

Bardzo łatwo jest pomylić światło z mrokiem.

Po przeczytaniu drugiego tomu, ma się nieodparte wrażenie, że pierwsza część była tylko rozgrzewką literacką autorki. I to bardzo słabą. "Dwór mgieł i furii" to pisemny majstersztyk, zdecydowanie godny tytułu kontynuacji historii. Już od pierwszej strony wiemy, że to nie będzie to samo, do czego przyzwyczaiła nas twórczyni w "Dwór cierni i róż". 

"Za gwiazdy, które słuchają. I marzenia, które się spełniają."

Bohaterowie zdają się dopiero teraz zdejmować swe prawdziwe maski, inni poddają się metamorfozom. I choć prowizorycznie wiadomo, w którą stronę będzie zmierzała akcja, rzeczywistość zdaje się powalać na kolana. Powracamy do paru fragmentów w pierwszego tomu, które z obecnej perspektywy nabierają zupełnie nowego znaczenia i sensu. Zagadki i pytania pozostawione wcześniej, stopniowo się rozwiązują, jednakże nie liczcie na spokój - autorka niemalże z chytrym uśmiechem serwuje nam nowy zapas tajemnic, problemów i trudności.

" [...] przy odpowiedniej dozie odwagi możesz przestać dbać o to, co inni mówią o tobie. [...] Rób to, co ty kochasz i to, czego ty potrzebujesz."

I znów czaruje nas niezwykłymi opisami, tak mocnymi, że czytelnik pragnie tam być, pragnie zwiedzać opisywany pałac, miasto; kroczyć barwnymi alejkami, poczuć chłód przepięknej nocy. Dialogi przechodzą na wyższy poziom, ewoluują. Napięcie, które buduje autorka domaga się ujścia i nie pozwala czytelnikowi tak naprawdę się oderwać. I pozostawia w stanie, w którym pierwsza myśl po przeczytaniu to: "ale, do cholery, jak to? jak mogła zakończyć to w takiej chwili i każe czekać do następnego tomu?!" 
Zakończenie iście zwalające z nóg.

"Prawda jest niebezpieczna. Prawda jest wolnością. Prawda potrafi łamać, naprawiać i spajać."

W tej książce jest wszystko, czego potrzebuje wymagający czytający: tajemnice, brutalność, śmierć, przyjaźń, miłość, nienawiść, walka, problemy, codzienność, niecodzienność, metamorfozy, niespodziewane i spodziewane sploty akcji, uprzedzenia etc.



Moja ocena: zdecydowanie 10/10.

Roksana

Za przeczytanie książki bardzo dziękuję wydawnictwu Uroboros 💓